ET IN UTOPIA - SIBYLLA's KROCHTIGE MOND

Resumé

Et in Utopia - Sibylla’s krochtige mond is een fantasie voor een dramatische liederencyclus die wat de vorm aangaat op de Antro della Sibilla Cumana is gebaseerd en qua inhoud op mijn persoonlijke mythe rond Palinurus.

Wat het dramatische aspect betreft, kan de liederencyclus op verschillende manieren en op verschillende locaties worden uitgevoerd. Qua locatie in situ (op de plaats zelf, wat het mooiste zou zijn) of in een entourage waarin de spelonk van Cuma, al dan niet op een toneel, is nagebouwd. Qua voorstelling als een audio- of audiovisueel muziektheaterstuk, live opgevoerd of geregistreerd; in het laatste geval als audio- of audiovisuele installatie. Daarbij kunnen werken die ik eerder rond het Palinurus’ thema heb gemaakt als collaterale werken betrokken worden.

De structuur van de spelonk en het personage van de Sibille zijn bepalend voor de opzet van het onderhavige werk, maar zij speelden ook al een grote en sturende rol in de opzet van de werken waaruit Sibylla’s krochtige mond is voortgekomen. De scenische opbouw van mijn fantasie De K van Skylla is uit evenveel taferelen als de negen holen en de voor- en achterruimte van de spelonk komen te bestaan. Omgekeerd zullen de dramatische thema’s van die taferelen van invloed zijn op de vorm en de inhoud van de met de negen holen en voor- en achterruimte corresponderende audio-/audio-visuele liederen.

Het grondidee van de cyclus is dat de negen delen die met de negen holen corresponderen op basis van drie maal drie tritsen worden opgebouwd: drie tritsen van personages die per trits samen een metapersonage vormen, en de drie metapersonages het supra-personage: de van Apollo bezeten Sibille van Cuma.

Zoals Et in Arcadia - Elissa’s gloed een uitvergroting van een paar fragmenten van De K van Skylla is (en daarmee zowel een pre- als sequel van dat werk), zo is ook het onderhavige werk een uitvergroting daarvan en tot op zekere hoogte ook van de pre- en sequel. In alle drie de werken is de Sibille van Cuma het centrale personage dat nauw met de ambiguïteit van de boodschap van de Aeneis, van de missie van Aeneas, en ook van het hoofdpersonage van mijn persoonlijke mythe is verbonden. En ook, durfde ik te stellen, met die van de schrijver van de Aeneis zelf.*)

Dit houdt in dat bij de op- en aanzet van Sibylla’s krochtige mond zonder dat daar expliciet naar verwezen wordt, regelmatig op thema’s en motieven en studies van De K van Skylla en Elissa’s gloed wordt teruggegrepen.

_________

*) Zie: Et in Arcadia - Elissa's gloed, > Aanwijzingen