ET IN UTOPIA - SIBYLLA's KROCHTIGE MOND

De krochtige gang als grondvorm

DE ANTRO ALS GRONDVORM VOOR EEN (VIDEO)LIEDERENINSTALLATIE

De gang van de spelonk is aan het begin voor een klein gedeelte onoverdekt. In dit gedeelte (zie afbeelding hieronder) bevinden zich rechts in de muur een uitsparing in de vorm van een nis (genummerd 1/2) en een ruimte (nummer 3) die qua vorm lijkt op de zijgangen van het overdekte gedeelte. De nis 1/2 kan aan een voorspel (prelude en/of proloog) worden gelieerd, zijgang 3 aan het eerste lied dat - althans dat is het plan - enigszins buitenstaand van aard is. Het onoverdekt zijn van dit gedeelte van de gang tot nu toe correspondeert met het 'open', preluderende karakter van het voorspel en het eerste lied. Daarna 'betreedt' men de mysterieuze gang en begint het 'eigenlijke' verhaal - in dit geval als een liederencyclus die voor een deel is ontleend aan mijn persoonlijke mythe rond Palinurus.

Plattegrond van de Antro della Sibilla, Cuma.

De zijgangen 4 t/m 11 zijn aan de overige 8 liederen van de 9-delige liederencyclus gelieerd. De overwelfde ruimte aan het einde van de gang (genummerd 12/13) aan een eventueel naspel (epiloog en/of finale).

De grondvorm en betekenis van de Antro en het feit dat de Sibilla zingt - nodigen er, zoals eerder aangestipt, haast onvermijdelijk toe uit om een liederencyclus in situ of anders in een of andere nagebouwde vorm ten gehore te brengen. Hetzij in de vorm van een video-installatie waarbij registraties van de uitvoering van elk van de liederen op videoschermen in de corresponderende monden (de ruimte van de gangen die naarbuiten openen) worden vertoond. Hetzij als liederenrecital dat al dan niet met video als decor live wordt uitgevoerd. Of, wat ook mogelijk is, als audio-installatie.

Tegenover de zijgang 6 is een toegang naar een driedelige ruimte, die later is aangelegd en voor wateropslag diende. Tegenover zijgang 7 is een lage uitholling in de muur, die in literatuur die ik geraadpleegd heb niet nader beschreven wordt, maar wel weet te intrigeren. Vervolgens zijn er nog een kleine nis in de rechtermuur tussen de zijgangen 9 en 10 die overigens van weinig betekenis is, en een driedelige overwelfde ruimte tegenover zijgang 11, haaks op de eerdergenoemde ruimte aan het einde van de gang, die wel weet te imponeren. Deze ruimtes nodigen alleszins ertoe uit om de vertoning extended of collateraal met andere disciplines aan te vullen.

Antro della Sibilla, Cuma; snapshot van de doorsnede op een buiten-informatiebord

Samenvattend: het is de bedoeling om de spelonk - in situ of virtueel - voor een elf- of negendelige videoliederenfantasie te gebruiken. Als een soort ‘video-beeldengalerij’, waarin telkens één zanger of zangeres samen met een begeleidende intrumentaliste of intrumentalist, verdeeld over de negen zijgangen van de spelonk en de twee bijzondere locaties aan het begin en het einde ervan, als een soort metasibille (de term wordt verderop uitgelegd) diverse mythologische personages uit mijn operafantasie De K van Skylla vertolken.

Het video-aspect kan op twee manieren worden uitgewerkt. Bij een live-uitvoering als videodecor bij het betreffende lied dat ten gehore wordt gebracht. Bij een geregistreerde uitvoering als beeld waarin zanger(es) en instrumentalist(e) van het betreffende lied in het videobeeld zijn opgenomen.

> De Antro della Sibilla Cumana, vorm en betekenis - > De 100 holen van de Antro della Sibilla Cumana