HET WERK

Het libretto - hoofdmotieven en vertelling

OVER HET LIBRETTO. Zoals in het voorwoord met de aanwijzingen voor de lezer al is gezegd, valt het libretto van ‘De k van Skylla’ als zodanig buiten het bestek van de leesopera in deze vorm. Het libretto van de platonische fantasie beperkt zich hier tot een resumé van de belangrijkste motieven van de fabel van de fantasie en tot het verhaal van het libretto als vertelling.

HOOFDMOTIEVEN

BASISMOTIEF is Palinouros’ droom, verdwijning en dood, tegen de achtergrond van de maan en een drietal vrouwen - Helena, Penthesileia/Camilla en Dido - die Palinouros idealiseerde. Bij de uitwerking van dit motief wordt gebruik gemaakt van het mythologische concept van de drievoudige maangodin Hekate en van een scala aan personificaties en associaties rond deze godin, zowel dochter van de oergodin Nacht als afstammeling van de Titanen... > lees

PRELUDE EN PROLOOG

Zeus dringt zich aan Nemesis, godin van de wrekende gerechtigheid, op en zit haar over heel de aarde en de zee achterna. Zij neemt om aan hem te ontkomen voortdurend andere gedaantes aan, maar slaagt er niet in haar belager, die zich in steeds wildere en snellere dieren verandert, van zich af te schudden. Uiteindelijk verkracht Zeus haar in de gedaante van een zwaan, daarbij geholpen door Aphrodite... > lees

AKTE/BEELD I

Zeven jaar later - kort na de lange onderbreking van de tocht in Karchedon en de zelfmoord van Dido, die door Aineias in de steek was gelaten. Palinouros houdt wacht op het strand van Eryx op Trinakria (Sicilië)... > lees

AKTE/BEELD II

Kort voor zonsopgang. Palinouros bereikt het strand onder de akropolis van Kumai. Hij verstopt zijn vlot onder struikgewas op een uithoek van het rotsige strand en legt zich te ruste. Hij valt vrijwel direct in slaap, uitgeput van alle inspanningen om eerder dan Aineias het vasteland te bereiken en zich ongezien met zijn vlot te kunnen verbergen... > lees

AKTE/BEELD III

Einde van de middag, een dag later. Tijd om aan land te gaan en een schuilplaats voor de nacht te zoeken. Palinouros heeft er een hele dag van dobberen en varen opzitten. Hij heeft behoedzaam de kustlijn richting het zuiden gevolgd en elk contact met de bewoners vermeden... > lees

EPILOOG EN FINALE

's Avonds bij zonsondergang. Vallende sterren in de hemel boven het strand van Velia, waar Hera's lusttuin is gelegen. Het strand ook waar Palinouros' overschot door de zeenimfen aan land is gebracht en nog steeds in de uitlopers van de branding op het strand ligt. Hera en Hekalene staan gebogen over Palinouros' lijk, waarvan het hoofd zachtjes door het zeewater heen en weer wordt gewiegd alsof de zee zelf zich over het dode lichaam wil ontfermen... > lees

*

De leesopera als project eindigt met een korte verhandeling over 'de gouden tak':

In het dichte loof schuilt een tak van louter goud, die aan de koningin van de onderwereld is gewijd. Heel het bos beschermt hem en houdt hem in diepe schaduw gehuld verborgen in donkere valleien. Tot de onderwereld wordt alleen toegang verleend aan degene  die de goudgebladerde tak heeft weten te plukken; dat eist Persephone als schatting. Als de eerste tak is geplukt groeit het goud weer dadelijk aan en ontbloeit er weer een twijg met loof van hetzelfde metaal. Kijk dus omhoog en pluk die tak met eerbied. Dat gaat vanzelf als je daartoe door het lot geroepen bent. Zo niet dan rukt geen kracht hem los en kun je hem zelfs met het scherpste metaal niet lossnijden. (Aeneis, VI 135-48)

Als (a) eerbetoon aan de goden die voor dit project uitgenodigd zijn, en (b) als sleutelbegrip voor mogelijke interpretaties door de lezer. > lees